Toprağımı Altın Tozla Karın
O Gün gelir dostlar ben de elbette ölürüm
Ne duyarım sesinizi ne sizi görürüm
Kel sırma saçlı kör badem gözlüdür ölünce
Ölmüştür bil bir kimse herkes kıymet bilince
Ben gidince el üstünde tutun hiç farketmez
Ah methedin ağıtlar yakın yerine gitmez
On günlük yol anlık olur yolculuk bitince
Ruh yükselir ten solar ömür sona yetince
İster atlas ister kaputa ölümü sarın
İsterseniz toprağımı altın tozla karın
Gam üstüne gam verdiniz hemen de gülünce
Elimden aldınız azcık mutluluk bulunca
Sizden hiç istemedim yeter ki uzak durun
Yok dağları yarattınız Kaf Dağı nda burun
Anlarsınız ettiğinizi can alınınca
Özürler kabul etmem yanıma gelinince
|