Umuda Yalvarış
Nasıl, gidiyor musun yoksa?
Bizi nasıl bırakırsın böyle ortalarda?
Sen gidersen biz ölürüz.
Gitme!
Sen gidersen kim söyleyecek bize o güzel bahar türkülerini?
Sensin tayları kırlarda koşturan.
Sensin minik kuzuları yeşil çayırlara götüren.
Güneş seninle doğar, yıldız seninle kayar.
Gitme umut, gidersen biz ölürüz.
Ölmesek de yaşamak bir kör kuyudur artık bize.
Yaşamak kutup *******ine benzer.
Sen gidersen kim öğretecek bize sabahları sevinçle kalkmayı?
Çocuklar nasıl büyüyecek?
Kimler o kır şarkılarını haykıracak?
Gitme!
Hem gidersen sen ölürsün.
Sen de bizsiz olamazsın.
Ne istersen verelim:
Horoz şekerimizi, pamuk helvamızı, oyunlarımızı, güzel resimlerimizi, boya kalemlerimizi, yıldızlı pekiyilerimizi...
Bak gitmezsen seni de alırız oyunlarımıza.
Seni de götürürüz deredeki balıklara bakmağa.
Sen de dinlersin rüzgarın sesini.
Sen de büyürsün bizimle.
Sen de koca adam olursun.
Ne olur kal bizimle.
|