Sen Olmayınca
Yeşile hasret bir kent insanı
Yolu köye uğrarsa
Elma ağaçlarına bakar
Üzüm asmlarında babil bahçelerini arar
Zeytinliklerde gezer
Sessizliği bir tek ağustos böceği bozar
Kırlangıçları uçar çocukluğumun
Taştan yapılmış tarih kokan evden bir kız bakar
Gökyüzü havaii fişek
Yıldızlar bu kadar çokmuydu baba
Burda hava temiz insanlarda öyle
Ya gönlüm pencerende kalırsa
Belliki gece dolunayla birleşecek
Yeşille sevişsecek
Ellerin kantaron demleyince
Safranlı pilavınla gözlerindeki sevinci kaşıkladıkça
Şirin kedi yavrusu patileriyle
Eteğini çekiştirmekte
Sen kimdin
Bence en güzel sendin
Sevilince
Hüseyin Yük
|