Şükrü Özmen
Adın En Tanıdık Soluktur Nefes Boruma
Lazım değil boynuma elinin değmediği ip
Yaklaş, getir bana yangılarımı
Şenlensin gönlümün savaşçı yanı
Eksenim değilse kalbinin çapı
Dünlensin yarına ait bütün algıları
Lazım değil boynuma kokunun sinmediği ip
Adın nefes boruma en tanıdık soluktur
Ciğerime doluyor resmin,tütüne binip
Yokluğun tanıdık değil anatomime
Lokma lokma yuttuğum sıcaklığınla
Adın en tanıdık soluktur nefes boruma
Lâl olsun dillerim başkasını anarsa
Yemin değil söz değil kalbimin duygusu bu
Harflerle başladığım her yazın
Şiire dönüşmezdi yoksa
Lâl olsun dillerim başkasını anarsa
Sıkıcı değildir senin darlığın
İçimi yıkayan bir ferahlık o
Gittiysen de geleceksin rüyama
Kora kor yanacağım od’una
Sıkıcı değil ki senin darlığın
Ummanlara diş biletir gidişinin soğuk sayhası
Yokluğun gönlümün gıcırdayan yanıdır
Eksiğim yarımım boşum sensiz ben
Ayaktaysam ölmemişsem yokluğunu solumaktan
Ummanlara diş bilerim ondandır
14 Mart 2007
Şükrü Özmen
|