Balık Boşluğu
Boğazımdan göğsüme
Bir harfin kayganlığıyla
İnen tedirginlik
Yalandır gırtlağımda
Bir nefesin yeşillendiği
Meşhur mavilere
Kadavra parçaları atan
Meçhul bir periyim aslında
Dökme saçlardan sobalarda ısıtılmış
Buğulu bir telaşa giydirilmiştir
Pullarımın parlaklığı
Ahengim sorguya açık
Hüznüm yargıya
Hiç kimse emin değil
dürüstlüğümden
Denizi yakamozlayan
ben değilmiyim oysa
Güneşi kandırıp
Dalgaların koynuna sokan
Ben değilmiyim
Hiç kimse aldırmaz beyazlığıma
Lekeli bir şüpheyle yaklaşılır
Berraklığıma
Öyleyse mercanlar arasında
Kokuşmama gerek yok
Köpük serüvenlerine atılmalıyım
Pazarlar pazarında hemen şu anda
Üç otuz bedele satılmalıyım
Şöhretim büyüsün ki
Yalnızlara mut katsın
Aydınlık bahçelerim
O zaman ellerimi
İnkara yeltenilemez
Bir taş katılığına bürüyeyim
Geri dönülmez yollara
Yola gelmez bir inatla sapayım
Ki
Akşam alacalarının gadrinden
Payıma mavi düşmesin
18 Ocak 2007
Şükrü Özmen
|