Dost'a ll
Ölüm
Taze bahar çiçeklerini
Kıskandıracak güzellikte
Buluyor kendini
Senin gözlerinde
İkindi gölgeleri gibi
Upuzun düşüyorsun
Hayatın ışığına
Alacakaranlıkta tertemiz hayaletler
Oluyor başucunda
Ve tertemiz rüyalarında
Bakirelerin
Senin gözlerin oluyor.
Ergenler sivilceli yüzleriyle
Sevmedikleri kızları
Rüyalarında düzerken,
Sevgilisinin ellerine
Dokunmaya kıyamıyor
Marifetsiz çocuklar
Senin düşlerinde
Sen kendini
Uçurumlara
Kalkansız yalnızlıklara
Düşlere
Annelerin gözyaşlarına
Babaların katı şefkatlerine
Ve terkedilen sevgililerin
İç burkulmalarına bırak
Beni burda bırak
Yalnızlık gözlerimin yoldaşı olur
Ruhumsa hep aynı istikamette
İşte ölüm
Senin ellerinde
Ter-ü taze kır çiçeklerinin
Nazenin yalnızlığına dönüşüyor
Kırıyor işte benim belimi
Ölmek değil
Ölümün düşüncesi
Beni sana
Beni dünyaya
Beni Allah'a
Açıklayacak hiçbir şeyim yok
Şu birkaç dizeden başka:
Birden bire boşalan yolların ortasındayım
Hedefler hep çok çook kolay olmuştur.
Nereye
Nereye
Nereye
Gideyim...
Temmuz 2002
Şükrü Özmen
|