İkindi
Kırıktır gölgeleri
Hayali emziren
İkindilerin
Savaş var gibi
Yorgun yüzünde
Mavi tenhalıklara
Kaybettirir gözlerini
Ne uzaktır o ölmeye
Saçları hep taralı
Siyaha gebe
Akşamlar
Lanetli bebekler
Doğmasın diye
Yıldızlara vermiş
Bekaretini
Ölmekse şu hayatta
Beceremediği
Tek şeydir belkide
Terletir şair iskeletlerini
Sırılsıklam bir gece
Eski bir nev bahardır
Gözlerini karartan
Doğar uykulu gözlerin üstüne
Apansız bir tan
Ölüm en çok
Ona yakışır
İşte sabah
Kurbağaların hüznünden belli
Öteye giden gemilerin
Dumanlarından birde
Başlatıyor işte
Yüzünde hüzünler yüklü
Kuşların mesaisini
Zaman başlıyor
Yarış başlıyor
Kavga başlıyor
İşte sabah
Ölüm başlıyor
Ocak 2003
Şükrü Özmen
|