Kanyon
Kanyonların gözlerinden devşirdim ölümü
Dipsiz derinliklere türküler koştum
Duysun çıksın gelsin
Kıyısında dimdik
Bir intihar anıtı olan cesedimi
Yuvarlasın
Sarı,hüzünlü derinliklere
Hemen arkamda
Bahar resimleri
Papatyalı kır kadrajları olsa da
Benim bir uçurum kıyısındaki
Dik ve abidevi duruşumu
Aydınlatmaya yetmezdi hiçbir bahar hayali
Sesini papatyalayarak
Ruhuma bağıran
O hayalet olmasa
Beni kendi küstürülmüş
İntihar kurgularımdan çekip
Ovalandıramazdı hiçbir hüzün şarkısı
Korku telaş endişe
Fişek yemiş itler gibi acılanma
Kanyonun kıyısında anıtsal duruşumu
Tazeleyen yangınım
Bir sesle sönecek
Bir nefesle susacakmış
Akla gelir
Ruha gelmez ihtimal
Nefessiz dualar sunuyorum yeşilliklere
Otların siteminden korkarak
Çiçeklerin üstüme gelmesinden acılı
Bu bahar kadrajında
Çılgınca kovaladığım hayal
Beni bir ses sahibi kıldı
Aşkın onulmaz yangınıyla
15 Kasım 2006
Şükrü Özmen
|