sana hapsoluşumun yüzüncü yılındayım
sen hala bir çocuk olduğumu düşünüp,
ninniler fısıldıyorsun yüreğime rüyalarımda...
uykulu bedenim
küs sana!
güneşin doğmayacağını bile bile uyuttun beni avuçlarında.
damla damla aşk yetmedi doyurmaya aç ruhumu.
kırgın dünyam,
uzak sana!,_nefes kadar yakınken_
aldattım seni!
evet aldattım!
yüzsüzüm ve dürüstüm
aldatıldığını yüreğine haykıracak kadar hem de...
oysa sen yanı başındayken bile,
gelmemi beklerdin.
özleyerek,
kaybederek,
aşık gibi severdin...
bense;
aldattım seni!
evet aldattım!
bir gece vakti, uyandım rüyalarımdan. hayır hayır
ben rüyaya hasretm! _kavustu onlar_
uymadığını farkettim tutsaklığının serseri benliğime
az serseri,
az şımarık,
az çocuk...
aldattım seni,
evet aldattım..
işine gelmedi diye buruşturup yakma satırları,
anla artık aramızda koca bir yalnızlık var!
yalnızlığımla başbaşa,
senden ırak _nefes kadar yakınken sana_
yarınlarıma sakladığım bir ayrılık var,
bir aldatış,
bir yalnızlık var. _yalnızlığım_
|