Eksik kalmış ahvalimde tükettim kendimi
kırılgan ve bir o kadarda serseri kaldım
incitecek taşlara basmamam öğütlenmiş
özenmeden geçiverimişim üstlerinden
közlenmiş, ışıksız bir yarım aya
gömdüm düşlerimi
koşarak uzaklaştım
kaldım kendime
hiç olmayacak kadar hoyratça süslendim
ben olmamanın kalkanıyla çıkıyorum sokaklara
bakıyorum da
biçimsiz eğreti duruyor herşey
kendinde değil kimse
bende değilim
ama birkaç yıldız var hala
kırılgan ve sönmek üzere
peki sen nerde görüyorsun kendini
ben nerdeyim...?
__________________
'' Efsaneler Olmez , Shekil Degistirir ''
|