Ayrılığı ben çağırmadım..
Adını bile söylemedim..
Sakındım dilimden...
Uğramadım yanına hiç boş sokakların..
Görmezden geldim hep yaklaşan yokluğunu...
Ne zaman adımların uzaklaşsa..
Kapattım gözlerimi..
Gitmiyor Dedim..
İnledim..
Gitmez dedim..
Gidemez dedim..
Gittin..
Ben bittim..
Tamda ellerimiz kilitlenmişti...
Ayıramaz dedim Bu fırtınalar...
Bitmez dedim gece...
Sabahlardan korkum yoktu..
Gözlerinde doğarken her sabah güneş..
Ben bir yaş daha gençleşirdim...
Ne zaman ki uğurladım seni...
Bilmeden kendimi de yolcu ettim peşinden...
Ve sabahlardan korkum var artık...
Yokluğuna doğarken her sabah güneş...
Ben bir yaş daha yaşlanıyorum..
Asırlar geçmiş sanki...
Asırlık bir hüznün ağırlığı var gözlerimde..
|