Adı Yarındı
Özlenen,
beklenen gün' yarın' dı.
Son bir dokunuşla
ayırıverdim yüreğimi orta yerinden.
Gök ağladı,
yer yarıldı çaresizliğinden.
Gündüz geceye,
gece gündüze karıştı.
Günün adı' yarın' dı.
Uzadıkça uzuyordu.
Mezardaki soğuk ölü gibiydi gece.
Tek başına ve ürkütücü...
Gerçekler düşe,
düşler gerçeğe karışmıştı.
Aşkın adı' yarın' dı.
Ben yandıkça kor ateşte,
o rüzgar olup,
fırtına olup alevlerimi coşturdu.
Biraz kül,
bir kaç damla yağmur,
hep gelmeyen yarınlarda kaldı.
Resul Üstün
__________________
'' Efsaneler Olmez , Shekil Degistirir ''
|