Kıskanılan Yatak
Yatağını kıskanırım,
Seni bağrına basar...
Yastığını kıskanırım,
Her gece saçını okşar,
Nefesini o duyar,
Yüzüne doyar, doyar...
Yorganını kıskanırım,
Her gece seni sarar...
Faydasız şey sanırım,
Kıskanmam neye yarar...
Ben odanı kıskanırım,
Btün kokunu duyar...
Der ki o dört duvarın,
Senle olmaya değer...
Ben aynanı kıskanırım,
Her gece sana bakar...
Geceliğini kıskanırım,
Senle mutluluk duyar...
Ben rujunu kıskanırım,
Dudağında hep; o, var,
Ben sürmeni kıskanırım,
Gözlerine o bakar...
Ben seni çok kıskanırım,
Çünkü başkası sarar...
Ahh, o seni saranı,
Kıskanmam neye yarar...
Yastığın olsaydım yar,
Saçların okşasaydım yar,
Yorganın olsaydım yar,
Seni ben sarsaydım yar...
Yatağın olsaydım yar,
Bağrıma bassaydım yar...
Bir gecen olsaydım yar,
Sana ağlasaydım yar...
22.04.2004 Taşkışla/Taksim
|