[UseLanMaz]

sen gittin



avuçlarımdan kanatlarını kopararak



uzak denizleri çektin içine



tüm denizi aç bırakarak



şimdi gönlüm kıskacında acıların



benim kırıklarımdır karaya vuran



kemiğim, yüreğimdir



tüm denizi yakmaktır içimden geçen



seni yunusun karnına saklayarak



sonra her gün yanmak



her denizin başucunda




Aşktan söz açıldığında,

Sen nesin biliyor musun?

Çabuk kazanıp,

Çabuk harcayan,

Mevsimlik bir işçi!

Diğer tüm zamanlarda susuz kalan...



Yaşamaya tutkun bir hasatının

Vücuduna giren virüs gibi

Amansız...

Baharda açması gereken bir çiçeğin

Kış ortasında boy göstemesi gibi,

Zamansızsın...



Beni oynatmazsanız alır topumu giderim diyen

Şımarık bir çocuksun sen...

Ya da temmuz ortasında insanın içini karartan,

Geçici bir yaz yağmuru...

Senden sonra gökkuşağı oluşur gökyüzünde

Unuttun mu?



Birkaç satır yazıp bırakacaktım seni

Satır satırı doğurdu, şiir uzadı epey....



Aşktan söz açıldığında,

Sen nesin biliyor musun?

Hiçbir şey!





mayasında yokluğun olan



sevdanın harmanladığı yalnızlık benimki



çiçeğe dokunur gibi dokunurum



yürek yaralarıma





acılarımı haykırdığım duvarlar



ölü bir sağırlığı yaşar



ve ses vermez



derin uykusunda iken yaşamlar



bir ben uyumam



duvarda resmin bana bakar



ve ses vermez





mayasında yokluğun olan



sevdanın harmanladığı yalnızlık benimki



uykusunda bebeğin



üzerini örter gibi dokunurum



yürek yaralarıma





ıslak yalnızlığında



kendi zehiriyle



can çekişirken duvar dibinde akrep



dumanı tütmeyen sevdama ateşler eklerim



neşterin ucu değer geceme



uykuyu kovar gözlerim



koca kent derin uykusunda



bir ben uyumam





Dağ yamaçlarına varmadan

İncecik kadife yapraklarıyla bir gül açtı

Saydam acılarında

Ağır açılan kapıların



Kimseler bilmeden,

Farketmeden hiç kimse

Senin yüzüne değdi

Avuçlarımdan esen rüzgar

Benden yüreğimi aldı götürdü



Yorgun savaşçı sessizliği

Yüzümde açılan bu perde

Yılların saklı suskusu

Tüm gün eğilmeden sırtında taşıdığı

Karıncanın düşüdür elimde kalan



Burada değilsin, kaybolmuşsun

Yok gözlerinin serkeş ışığı

Burada değil

İnce ellerin esrik güzelliği

ve yıldızlar

ve dolunay

kayıp



Son adımından sonra

Ne kaldıysa ardından

Bir toz yüküydü, bir küçük beyaz tüy

Uçtu gitti savruldu



Bir daha hangi mevsimde döner gezgin kuşlar

Tüm zorluklara gererek kanatlarını

Son uçuş bu artık son çığlık

Bıçak sırtında bekleyiştir yokluğun

Gölgemi kanatır sessizce






Sarı güllere..,

Toz pembe gülüşlerim var.,

Şu aralar eskiciyim.,

Antika gümüşlerim var.,

Gerçeği yakalamak hayal.,

Şimdi revaçta olansa, düş..!

Düşte gör, kaç duyguyu incitir düşüş.,

Semazen de tef çalar cümbüş

Semaverde dem ki, mis kokar

Aşk ile, rakkase nus

Sen bir nefes çek.,

Çek hele, bitmeden..,

Bitmesinden korkulan düş..,

Sarı güllere selamım var, kırmızı har

Sakındığım budaklar..,

Batmışta ruhumu kanatır, ey yar

Kelebek vadisinde konakladım

Testi dolu su yolu.,

Herkeste neşe.,

Bende hala.,

Senin susuzluğun var.