Çocuk...
elini uzattı almak için
boşlukta asılı kaldı
kirli minik parmakları
kokladı uzun uzun
buram buram kokusunu
sıcak taze ekmeğin
bir adım daha attı
açlığın kapısından dışarı
çıkarım diye ümitle
girmemişti ağzından içeriye
günler günler boyu
ne ekmekten bir lokma
ne bir yudum tatlı su
çaldığını duydu zillerin
içinde biryerlerde
beynine ulaştı sonra
susmayan zil sesleri
ısrarlı....arsızca
karardı heryer
masum yüzü gibi kapkara
titredi incecik dizleri
aral
|