asik-i seyda...
Makâmım segâh benim, neyime sefâh benim,
Dem vuslata dönmeden, âh-ü zâr-ü vâh benim.
Çileler güldür bana, metihler zûldür bana,
Bülbülü nâlân eden, perîşan gül-şâh benim.
Ferman etmiş padişah, gel demiş fermân-berim,
Kavuşmak için Yâre, yolcuyum, fersah benim.
Hayret vâdîlerinde, inleyen mecnûnum âh,
Leylâ gözün kırpmadan, neyime ferah benim.
Pervâneyim ezelden, gönlüm pür-hazan olmuş,
Kanmayın cesedime, yüreğim şâh şâh benim.
Yok ki Lokman’da çâre, tesell
|