Gerisi Ölümden Pay
Bu sabah güneş parlak doğdu yeniden.
Ne yıldız kaldı elimde, ne dolunay.
Bana ne gönül avutan beğeniden!
Bir ömür geçmiş, gerisi ölümden pay.
Beni anlatan bir lisan bulamadım.
Yabancıydım bu köhne, yitik illerde.
Çatladı kurak toprağım, sulamadım
Garip heceydim gönlü tutuk dillerde.
|