Geçmişten gelen izler;tekrar yüzeye çıkmaya çalışıyorlar.İlkler asla unutulmaz deyiminin gerçekliğini kanıtlamaya çabalarcasına su yüzüne çıkıp gülümseme olup yerleşiyor yüzüme.
Mutlu,eski bir anının hatırlanıp ifade olup yüze şekil vermesi gibi bakışımı değiştiriyor,düşüncemi değiştiriyor ve bunu dışa vurarak yapıyor.
Ölümle burun buruna biri gibi bir film şeridi gibi geliyor tüm yaşadıklarım ve belki de yaşayamadıklarım,gözümün önüne.Herşeyi hatırlıyorum,yeniden yaşıyorum.
Belki o zamanki gibi değil;o zamanki gibi derin ve çocuksu.Daha olgun ama çocukçalığı da hatırlatıyor.Daha sığ ama derinlerde saklı olanı da hissettiriyor. Büyümüşlüğün sığlığında çocukluğumun derin duygularını yaşıyorum yeniden.Komik üzüntülerle, büyük sevinç ve kahkahalarla bezeli anılarımı hatırlıyorum.
Geçmişim.Öyle bir zamanda geldin ki,öyle bir anda tekrar varlığını hissettirdin ki bana,girdin ki yaşamıma;tüm bu sahteliğin ortasında gerçekliğimi yeniden gösterdin bana.
Yaşadığımı sandığım yada yaşamaya çabaladığım tüm duyguların yalanlığını gösterip;en içtenini,en yalansız ve saf olanını yalnızca sende,ilk ve tek sende yaşadığımı bir kez daha kanıtladın bana.
|