[Spy_MasteR]

İlyas uzun süren bir Amerika yolculuğundan
dönmüştü. Temel,ağabeyini havalanından aldı.
Birlikte eve dönerlerken, İlyas sordu.
"Yahu benim sevgili kedim Pamuk ne alemde...
ona iyi baktın herhalde ben yokken.
Temel:"Kedin öldü."
İlyas yıkıldı birden. Tıkandı kaldı...Kendini
toparladığında, söylendi: "Ne kalpsiz adamsın sen...
Pamuk'u ne kadar sevdigimi bilirken ,insan öyle pat
diye "öldü" der mi?"
Temel "Ya ne der?" gibi baktı ağabeyine.
İlyas anlattı: "Bir kötü haberi daha alıştıra
alıştıra daha duygusal vermenin yolları vardır.
Mesela 'Pamuk bir gün çatıya çıktı.' diyebilirdin..
'Pamuk bir gün çatıya çıktı... İtfaiyeyi çağırdık.
Geldiler ama indiremediler. Sonunda Pamuk hayatta
en sevdiği işi yaparken, çatıda güvercinlerin peşinde
koşarken....' falan diye bir şeyler söyleyebilirdin..
Çok mu zor boyle anlatmak, duygusuz adam..."
"Kusura bakma ağabey" dedi Temel..."bir daha dikkat ederim."
"Oldu." dedi İlyas.."Şimdi söyle bakalım, sen nasılsın,
annemle babam nasıl?"
"Şeyyyy" dedi.. "Ben iyiyim...annem de iyi...babam
birgün çatıya çıktı.."