Kardan Adam
Bir kardan adam gördüm,
Yarin bahçesinde.
Donuk yüreği,
ve buz kesmiş benziyle,
Bana benzeyen...
Dışarıda tek başına,
Bir adam,kardan
Yarin bahçesinde,
Terk edilmiş kaderine...
Yaşamı yağan kardan,
Ölümü güneşten olan,
kardan bedeni,
ve donuk yüreğiyle,
Bir adam,
Bana benzeyen...
Ufuktan göründümü güneş,
ilk gözlerden akar yaş,
Ruhu buhar olur uçar,
Bedeni toprağa göçer...
Geriye;
Bir emanet atkı,
Bir havuç,
Kömürden bir çift göz,
ve donuk yüreği kalır,
Yarin bahçesinde,
Bir adam,kardan,
Bana benzeyen...
|