Gül Açar Gönlümde Benim
"Ateşten bir gömlek" dediler aşkı;
Giydikçe gül açar gönlümde benim...
Şen şakrak eğlenip el âlem meşki
Duydukça gül açar gönlümde benim...
Çile çektem çile içinde çile,
Görmeden tutuldum ben bir güzele,
Asırlar değil bir an gönüle
Koydukça gül açar gönlümde benim...
Yaz gününde korla kışın da karla,
Eza vermek için yüklenip zorla,
Bir bakış fırlatıp keskin hançerle
Kıydıkça gül açar gönlümde benim...
Narin parmak zarif gülü dererek,
Alyanaktan izin alıp sürerek,
Bir pul kadar bile değer vererek
Saydıkça gül açar gönlümde benim...
Yeter ki o gülsün sel olsa yaşlar,
Ressam Halil, coşar yazmaya başlar,
Ilahi manada mukaddes düşler
Duydukça gül açar gönlümde benim...
|