www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee - Tek Mesajı Görüntüle

**GooD aNd EvıL** · 09-10-2007, 08:41 AM

Ah istanbul, beni inciten şehir
kalbimin kırık kalpli kızı
başımda sevda yellerinin estiği
yüreğimin buz kestiği şehir

sevda burcunda değil kalbim
yak bir mum
umutsuz, ışıksız kaldım
şarkılarda dokunur oldu
hüzün hüzün üstüne
yağmur yağmur üstüne
şemsiyemde yok

ah İstanbul, beni inciten şehir
gençliğimin ince sızısı
öksüz çoçuklar geziyor şimdi içimde yalınayak
kanadı kırık güvercinler
hasretim üşüyor, yüreğim çırılçıplak

ne hüznümü paylaşacak bir yakınım var artık
ne günahımı yakaracak bir tanrım
ben bu kimsesizliğimi alıp kimlere gideyim
bütün dinlerden kovuldum

elifi solmuş bir gül şimdi
düşlerimi yasladığım sahiller
karanlık yüzlü adamlar külhan sokaklarında
çekip gitmiş yorgo'lar, jozej'ler, dimitri'ler
yarım kalmış düşleri beyoğlunun
kaldırımlarda parçalanmış bir gül
ve solgun anılardır şimdi yerlerde sürüklenen

bütün yıldızların sönük
denizin kirlenmiş
nerede o güzel kokuların İstanbul
sevgilimin saçlarında taşıdığı bahar

yüreğimi sırtıma vurup
bilki çok uzak ülkelerden geldim
acıyla iki çığlık arasında bırakma beni
bilirim hiç bir kıyıya çıkamam artık
martılar da öldü

denizini yitiren bir martıyım ben
gözlerim yalnızlığın hüzün teknesi fırtınalarda
bir yanı zifir kıyılarımın bir yanı zehir
hiç bir limana çıkamam artık
ey der yakarım yüreğimi
yalnız balıklar görsün
yalnız balıklar öpsün diye gözyaşlarımı

ah İstanbul, beni inciten şehir
sevdiğim kız da yok artık
yakamda taşıdığım karanfil de
ben bu yanlızlığımı alıp nerelere gideyim

09-10-2007, 08:41 AM	#10
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57921 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Ah istanbul, beni inciten şehir kalbimin kırık kalpli kızı başımda sevda yellerinin estiği yüreğimin buz kestiği şehir sevda burcunda değil kalbim yak bir mum umutsuz, ışıksız kaldım şarkılarda dokunur oldu hüzün hüzün üstüne yağmur yağmur üstüne şemsiyemde yok ah İstanbul, beni inciten şehir gençliğimin ince sızısı öksüz çoçuklar geziyor şimdi içimde yalınayak kanadı kırık güvercinler hasretim üşüyor, yüreğim çırılçıplak ne hüznümü paylaşacak bir yakınım var artık ne günahımı yakaracak bir tanrım ben bu kimsesizliğimi alıp kimlere gideyim bütün dinlerden kovuldum elifi solmuş bir gül şimdi düşlerimi yasladığım sahiller karanlık yüzlü adamlar külhan sokaklarında çekip gitmiş yorgo'lar, jozej'ler, dimitri'ler yarım kalmış düşleri beyoğlunun kaldırımlarda parçalanmış bir gül ve solgun anılardır şimdi yerlerde sürüklenen bütün yıldızların sönük denizin kirlenmiş nerede o güzel kokuların İstanbul sevgilimin saçlarında taşıdığı bahar yüreğimi sırtıma vurup bilki çok uzak ülkelerden geldim acıyla iki çığlık arasında bırakma beni bilirim hiç bir kıyıya çıkamam artık martılar da öldü denizini yitiren bir martıyım ben gözlerim yalnızlığın hüzün teknesi fırtınalarda bir yanı zifir kıyılarımın bir yanı zehir hiç bir limana çıkamam artık ey der yakarım yüreğimi yalnız balıklar görsün yalnız balıklar öpsün diye gözyaşlarımı ah İstanbul, beni inciten şehir sevdiğim kız da yok artık yakamda taşıdığım karanfil de ben bu yanlızlığımı alıp nerelere gideyim __________________ Buraya Kadarmış ..