SENI ARIYORUM
Bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım,
Sensizliğin köşe başındayım.
Avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar,
Avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum,
Bütün umutsuzluğuma inat,
Yine seni arıyorum...
Dudaklarımda bildiğin o ıslık,
Sokak lambalarına sığınıyorum.
Hafiften bir yağmur ağlıyor benimle,
Bir deli rüzğar saçlarımda,
Yalnızlıktan üşüyorum.
Bulamayacağımı bile bile,
Yine seni arıyorum...
Anlatacak nelerim var bir bilsen;
Içimde ihtilaller kopmuş,
Kendimi sürgüne verdim.
Mutluluğum çoktan iflas etmiş,
İtiraza hakkım yok biliyorum,
Beni savunmak sana düştü,
Seni arıyorum...
Yarım kalmış şiirlerim gibisin,
Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda,
Öylesine eksiğim sensiz,
Öylesine sahipsiz.
İşte bütün umutlara havlu attım gidiyorum,
İçinde geç kalmışlığın çaresizliği,
Çocuklar gibi ağlıyorum.
Ve gel gör ki her damla gözyaşımda,
Yine seni arıyorum...
|