Sahilde,
sen ve yalnızlığın
farkında olmadan dalgalarla
sohbettesin…
Birden elin uzanır
çakıl taşlarına da
taş kaydırırsın sularda
Her fazla zıplayış
ümit versede
ordasın ve senlesin
düşüncelerin karışır.
sahili okşayan
dalgaların arasına,
içindeki sen akar
kumlara da
kendini kaybedersin...
Bu da son taştır elinde
suyun üstünde kayacak...
_Tıpkı yıllar önce
beni kaydırdığın gibi içinden._
Şimdi herşeyleri olan sen
düşünsene neden kimsesizsin.
sorgula kendini hadi
nasılsa sular cevaplıyamaz seni!!!
Bir rüyadan uyanmak
yenisine başlamak olsaydı
sen şimdi o sahilde
gözünü ufka dikmiş
ağlıyor mu olacaktın?
Sen içindekileri aktaramadan
birazdan güneş de batar
biter gün gözlerinde…
Gözleri görmeyenler bile
gördü de bir sen görmedin…
Yanında sevdiceğin vardı
bir muhabbet kuşu misali.
kah omzunda kah yanağında
ama o haldeyken de sen yoktun.
Çok yaşadın çok gördün sandığın
hayat böyle değil bilesin!!!
Gördüklerine değil
göremediklerine ağla sen.....
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|