Birkaç günlük sessiz kalışımı farklı yorumlama, bu sessizlikler sevgiye ihanet değil, aşka küskünlük değil, belki sana hiç kavuşamayacağımın hüznü belki yılların yorgunluğu ama içimde olan sevginin rengi hiç solmayacak. Bulunduğum yer zaman hiç önemli değil, zaten hayatımın her anında sen varsın, aynı dün akşam bir restoranda resmi bir iş yemeğindeyken çalan bir telefonda oluşan garip bir olay gibi, yüreğimin sıçraması ve bedenimin hayata geri uyanışı gibi. Sevgi farklı bir kavram, insan her şeyi inkar edebiliyor ama sevdiğini inkar edemiyor, ele veriyor tüm vucudu, benim için de olmazsa olmazdır sevgi, sevgi insanın gözünün ışığıdır. Hayatta sevdiğmiz hoşlandığımız, içimizde farklı yerlere konuşlandırdığımız o kadar çok insan varki, bazen hepsi içinde aynı yerde buluşuruz, kırmamak, üzmemek için ödünler vermeye çalışırız. Ama yüreğimizdeki asıl sevginin kaynağını, güzelliğini ve derinliğini kimsenin zedelemesine de izin vermemeliyiz. Her insanın duyguları ve becerileri aynı oranda değildir, müzik ya da resim yeteneği gibi bazı insanlarda sevme yeteneği de farklıdır. Bence sevebilen insanlar daha kolay mutlu olabiliyor çünkü sevmek çok güzel bir şey, bir insanı hele de seni sevmek daha da güzel. Sana yazdıklarımı, aşkı seninle yoğurup anlattıklarımı birleştirip sevenlerin okumasına sunmak istiyordum, ama yapmayacağım, ben artık sadece yazmak değil yaşamak da istiyorum, başkası yazsın biz okuyalım başkası hayal etsin biz gerçeğe çevirelim istiyorum. Biz diyorum ama sen bana aldırma, sende bilirsin ki insan yalnız bir yolculuğa çıkmıştır aslında, anne, baba, evlat, kardeş, dost ve başka herkes, hiçbiri devamlı değildir, sahiplendiğimiz her şey birgün terk edecektir. Ama gerçek hayatın dışında, yüreğimizde yaşadığımız sevda bizi asla bırakmayacaktır.
|