Ağlarım Senin İçin
Eskimiş köhne odamda ağır ağır çayımı yudumlarken
Birden sen geldin aklıma kuytulaşmış gönlüme
Alıp götürdü beni hislerim hiç tanımadığım yerlere
Azap dolu saatlerden kurtulup bir hicran bahçesine.
Orada zaman benimle su gibi akıp gitmekte
Güllerle bezenmiş salıncakta sallanıp
Kalbimin saplanan ok gibi ciğerimi parçalamakta
Ve zamanın akışı içerisinde bende çılgın hislerimle.
Kaybolduğu an hislerimin birden bire
Çayım soğumuş,gözlerimse nemli bende
Hüzün kaplar yüreğimi kalkamam yerimden
Ve ben hep ağların senin için gülüm derinden.
Süleyman Karacabey
|