Anlamaz Ağyar Beni
yar beni ah yar beni hasretin yakar beni
anlarsan sen anlarsın anlamaz ağyar beni
ben kendimi kaybettim hasretin karşısında
vuslatınla kendine ulaştır sen yar beni
üryan kaldım bu mevsim buzların ortasında
ta istanbul ilinden himmetinle sar beni
bir yarın kenarına gözü kapalı geldim
o güzel bakışınla bir daha uyar beni
sen kovarsan kapından ben nereye giderim
kabullenir ne mevsim ne de bir diyar beni
değil yemene kral değil mısıra sultan
kapında köle olmak eder bahtiyar beni
|