Bir Vedanın Hikayesi
Çalkantılı bir hüzün vakti
Gözleri dolduğunda zamanın
saçlarını okşuyordu
zemheri rüzgarı
burukluğunda eriyen bakışların.
Bir yüreğin titremesiydi inilti
son görüntülerini
bir rüyanın,
süpürüyordu dudaklar,
dönmemek üzere giden bir hülyânın.
Dört bir yana savururken suskunluk
paramparça bir yüreğin döküntülerini…
Darmadağın bir sevdânın,
İmkansızdı,
bir araya getirmek çöküntülerini…
Çoktan hükümsüz kalmış hatıraların
bıraktığı derin, paslı izlerdi
gözyaşına yol gösteren,
acılar kılavuzuna.
Perişan
vîrâne olan
beklentinin girdabına dönen gözlerdi
her zamanki gibi
buruk güzlek hasretini
yüklemiş omzuna
seyrederek sevdâsının yıkıntılarını.
|