[GooD aNd EvıL]

ay neden doğmaz

neden bu kadar karanlık ki gece
ay neden doğmaz, nerde yıldızlar anne
bu devasa yalnızlık demlerinde
yoruldum üşümekten.ve öksüz bir çocuk gibi
korkuyorum sensizlikten.
elimi tut lütfen,sıkıca tut
gözlerimde ertelenmiş bir hayat var benim
eski bir tavandan üstüme dökülüyor gençliğim
bir sonbahar türküsü saçlarıma takılmış
bütün yarım kalmışlıklar eteklerimde
bazen öylece bakakalıyorum uzaklara
aklımda çözümü yok problemler
hiç bir sözlükte karşılığı olmayan kelimeler
ve tenime acıyı işlerken sessizliğim
üstüme doğan güneşten bi haber
öylece kalakalıyorum anne.
öfke değil yaşadıklarım kin değil
nefret hiç değil,biliyorum
alnıma sensizliği yazan kader
şefkatsizliği ve sıcaksızlığı öğretememiş bana
üşüyerek büyütmüş beni hayat
ürkerek bakmışım delikanlı cesaretlere bile
bi yanıma gergef gibi işlenen sevgisizlik
hayata bıçak gibi kaskatı kesilmişken bedenim
ben her derde deva her acıya ilaç
her ayrılığa vefa her yaraya merhem buldum da anne
sensizliğe bir sen bulamadım işte
ne ettimse ne yaptımsa nafile
sen olmayınca ne hayat hayat
sen olmayınca yaşanmıyor da anne