Karşiliksiz aşkinin zehrini taşiyordu bana
Kokusu sinmişti inatçi ruhuma, kitalarima, ellerime...
Öyle çok öpüşürdük ki,
Agzinin tadiyla yerdim yemeklerimi...
Öylesine inaniyordu ki dünyadaki son aşkla beni sevdigine,
Bir gün ansizin korkunç bir özlem duymaya başlamiştim
Kim oldugunu bilmedigim birine...
Şimdi agzimda karşiliksiz aşkin o aç tadi...
Karşimda o...
Yine hüzünlü, yine yenik...
Ama eşitiz artik,
Damarlarimizda karşiliksiz aşkin o zehirli kani..
|