Çocukluğum
Atmışlı yılların sonu, büsbütün yetmişli yıllar
O günkü çocuklar ne kadar şanslıydılar.
Her evde bir dolu çocuk,
her sokak bir çocuk parkıydı
İki taş arası geçit vermezdi kaleler,
gün boyu oynanırdı uzun eşekler,
hoptikler, yakan toplar.
Güneş batınca başlardı saklambaçlar.
Neden derseniz?
Çocukları karanlıkta en iyi
evlerin çıkıntıları saklar.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|