Sensizliğin Ertesi
Şimdi saat sensizliğin ertesi
Alışmaya çalışıyorum yokluğuna;
Yokluğun içimde büyük bir ürperti.
İki damla yaş gözümde
Sanki, sanki seni çağırırcasına
Alışmışım bir tanem
Olmuyor, olmuyor sensiz! Yapamıyorum
Bir görsen şu halimi
Aşkın aldı götürdü bütün benliğimi.
Karşımda duran ayna bile,
Bana, bana yalnız sensizliği yansıtıyor.
Anla bir tanem seviyorum
Söyle var mı daha ötesi?
Sensizlik ölüm bana!
Şimdi saat yokluğun ertesi
Kahrediyor bu ayrılık içimi.
Nefeslerin kesik kesik olmuş;
İçimi çekercesine,
Sanki, sanki her nefes alışımda sensizliği soluyorum.
Olmuyor, olmuyor! Yapamıyorum sensiz.
Göz yaşlarımla boğmaya çalışıyorum kendimi
Ya sen, ya hiç dercesine.
Anla bir tanem seviyorum,
Ölesiye, ölesiye seviyorum,
Söyle, var mı daha ötesi?
Şimdi saat, ayrılığın ertesi
Sensizlik büyük bir alev oldu içimde
Ya sen söndürürsün bu alevi,
Ya ölüm!
Şimdi içimde kalan korku
Bir Allah, birde sensizliğin korkusu!
Anla bir tanem her şeyden vazgeçerim,
Ama senden asla!
Artık tek bir şey diyeceğim:
Ya sen, ya sensizlik,
Sensizlik ölüm bana!
|