Bir sonbahar yaprağı gibi, yalnız düşmeliyim ağacımdan.
Yaşarken hiçbir zaman elimi sımsıkı tutmayanların
Ölürkende tutmamalı elleri ellerimi.
Tek başına olmalı ölümüm.
Bir akşam üstü güneş batarken,
Ve herzamanki gibi yalnızken,
En sevdiğim müziği dinlerken ölmeliyim.
Sevgilerimi götürmeliyim sonsuzluğa
Yapmak isteyipte yapamadıklarımı götürmeliyim.
Aşklarımı götürmaliyim
Bir de dünyada varolmayan
Sevilebilmeyi götürmeliyim sonsuzluğa
Tek başına olmalı ölümüm
Yalnız ve sessizce...
|