[ÇaKıR-]

Uzandığında Güneşe

kalabalığı hançerliyordu;
gözleri kilitlenmiş maviye,
algısız
amaçsızca yürürken.
aldığı omuz darbeleri
sarsıyor
ama
çekip alamıyordu
kendini
çızıkların acıtan sızgılarından...
yanılgıydı kenarında dolaştığı
ve
yanılgı artık
döngüsel bir yenilgiye
dönüşmüştü,
ay
ve
günü
aynı karede gördüğünde.
uzandığında güneşe
yanındaydı
birikimlerinin öngördüğü
tüm yalanlar,
kareler halinde dizilmişlerdi
film şeridinin yanlarında
ve
ortaya dökülen sözcükler
çocukluğundaki oyunları
anlatıyordu
bir kadının duygusunda,
yüreğindekini atlayarak...........