Aşk Öldü
Başı belli,sonu belli bir aşkın,
garip inatçı ama çaresiz yolcularıydık biz;
Farkında olmadan bulduk birbirimizi birbirimizin içinde..
Kalbimin az hasarlı bir sayfasını çevirdim
Eline kanımdan dolu bir kalem verdim
Dilediğince karala diye.
Ne güzel resimler çiiziyordun önceleri
Mutluluk bir çocuk
Umut yıkılmaz bir kaleydi sayfanda
Hayalleri görmüyordum bile
Onlar gözlerinde bas bas bağırıyorlardı
Duyulmaması imkansız.
Bir rüzgar olup gökte buluşacaktık
Elelle verip dinecektik evimizin en sıcak köşesinde
Ama neden sonra canımı yakmaya başladı çizdiğin her resim
Kana bulandı kalbim
Çocuk öldü
Umut yıkıldı
Hayaller kör
Rüzgar dindi
Aşk bitti
Ağlayan.....
Bekleyen....
Özleyen.....
.....Gülen
.....Gelmeyen
.....Özleten
1 Ben......
......1 Sen
|