benim hikayemde fedakırlıklarla geçti arkadaşlar...hani derler ya ilk bakışta aşk..hiç inanmazdım ama bigün çalıştığım işyerinde(bi alışveriş merkezi) kız arkadaşımla oturuyordum.birden bunaldım biraz hava alıım die kapıya çıktım..merdivenlerden biri inio ve o ayak sesleri beni öle heycanlandırdıki anlatamam...merdivenlerden inen uzun boylu iri yarı ama bi okkadarda etkileyici biri..ben otamatikmen gözlerine baktım çocuun.oda aynı şekilde ben içeri girdim ama çok fena oldum..neyse günler geçti bnm hala aklımda.bi sabah işyerine gidiorum oda aynı şekilde dükkanını açıcakmış karşılaştk.günaydın ben tamer dedi.ben dondum
nese öle böle derken bn buna çok fena bağlandım ve çıkmaya başladk 1hafta sonra ist.a gitti futbolcuymuş kendisi..tamerimdi o bnm.2ay tel.de konuştuk.geldi herşey çok iidi ama geldiinde ayrılmak istedi nedeni ise bana alışamamış ısınamamış....!neyse gitti tekrar ist.a ben aradım dayanamadım aşıktım çünkü..yanıma gel dedi..oysaki beim oraya gitmem imkansız aileme söliemem paramda yok..ama ben bi cahillik yaptım maaşımı erken aldım.ailemede arkadaşımda kalıcam bu akşam yarın akşam gelicem dedim ve bigece bindim otbüse gittim..bendeki cesarette bakarmısın....indim istanbulda ne gelen var ne giden hemen aradım nerdesin die geç geldi bekletti beni ölee.o gün çok güzeldi gezdik eğlendik beni çok sevdiğini söledi hatta..artık ayrılık vakti gelmişti,ayrılmamız çok zor oldu bindiğim otobüste ölee bi ağlıorum ki millet acıdı bana..oda çok ağlamıştı..ama okadarmış.ben eve geldim beni 1defa bile aramadı gittin mi die ben aradım ben eve geldim die...bukadarmış sevgisi..gerisini siz tahmin edersiniz benm nasıl yıkıldığımı...
ama noldu ben nişanlandım okadar pişmanki....