[KoJiRo]

Bir fotoğraf karesiyle yaşar oldum seni , bir zaman buna mecbur , bir zaman bunla idare etmek zorundaydım .
Resmine doya doya bakmak bir o kadar seni resimlerde öpmek bile yetiyordu bana . Şimdilerde yüreğim dolu , seni ister oldu yanı başında .

*******de tanıdım seni , en derin olan sevdamla sevdim , sevildimde biliyorum .
Belkide öyle sanmak istiyorum .
Kimbilik bu mektubumu ya okursun yada okumassın ama ben yinede yazıyorum sana , yüreğimden geleni kaleme dökerek .
Sevgi yi , sevgimi anlatmak isterdim sana ama biliyorsun ben bu hallerde sadece susmayı ve özlemeyi tercih ediyorum , özlüyorum senide .
Yüreğim bu aralar hepden kavrulmuş , bir sesin bile duymaz hale geldim , oysa senin sesinle hayat buluyordu bu yüreğim .

Şimdi yola çıkmam lazım , uzun olan yollar ve işler beni bekler , sana yine yazacağım .
Dilde değil , kalemde varolacağım . Ama unutmaki ,

Aslında sen hiç yokdun , ben zaten yok olandım .

Yıkılmamak için bu şart olandı . Biliyorsun asli kalbimde bir sevdam vardı , o beni yaraladı göç etti bu dünyadan . Ben ona , sen ise sende olana aitsin . Kabullenmek ve üzülmemek lazım diyorum .

Seni yaşamakda , tanımakda çok güzeldi .......