Sana Olan Aşkımı Kuşandım
Sana olan aşkımı kuşandım ben tüm tehlikelere karşı
Yürürken yağmurlu havalarda korkmadım ıslanmaktan
Ya da bakarken denizlere suyun derinliğinden içim ürpermedi
Şimşekler çakarken gökyüzünde herkes kaçışırken bir yerlere
Ben ağaçlar altında yürümekten alıkoymadım kendimi
Tıpkı sana aşık olmaktan birtürlü vazgeçemediğim gibi
Kalabalıklara karıştıkça ya kaybolursam diye çekilmedim köşeme
Gölgeler varken uğramadım oraya güneşli yollarda yürüdüm inadına
Topraklı yolları değil de yağmurla suya boğulan caddeleri seçtim hep
Gemiler varken kaçmadım denizden sallarla geçtim karşı kıyılara
Ya denizin ortasında kalırsam bir başıma, ya da birdenbire
Fırtına bastırırsa ne yaparım diye kuşkulara yer vermedim içimde
Ateşi ellemekten de korkmadım hiç ateşi ellersem elim yanarmış sözde
Küçükken hep öyle denirdi ya bize, ama aşktan uzak durun demedi kimse
Aşk ateşten fazla yakıyor kalpleri ve su toplayıp iyileşmiyor yanık izleri
Ne zamanki aşk terk ediyor bedenleri o zamana kadar eritiyor ateş misali
Bunca kalıplaşmış hüzün kırıntıları bile vazgeçiremedi senden beni
Senin sevginden dünyaya gelişimden beri öylesine güç almışım ki
Meğer bebekken gördüğüm tüm rüyalarda senmişsin gülüşlerimin sebebi
Herkes küçük sanırken beni kalbim o zamandan beri tek seni sevdi
Esra Salihoğlu
|