Emel Can
Ah! ! can
Ah! ! can
Ah can yaralı yüreğim
Hangi karanlık *******e sakladın yanlızlığını
Sustukça kendi icinde boğuluyorsun
Nereye gitsen
Hayallerini kazıyorsun
Acılarımı tazeleyip
Yüreğimi dağlıyorsun…
Hayat ihanet!
Hayat acı.
Dinmiyor ki sızım..
Ah be can
Kırgın bir serçenin
Donuk bakışlarında
Bulutları çalınmış
Yetim bir coçuk gibiyim.
Ah be can ah!
Yaralı yüreğim…
Her gece arzıs korkularına,
Esir olmus yüreğim.
An ve an savruluyorsun
Kaybolmuş mevsimlere,
Kendi içinde kuruyan bahçeler gibi
Ah be can yaralı yüreğim…
Sorma bu nehir neden durgun
Yasam nerede
Ölüm’mü yakın
Neden sustu diller…
Uzak dağların doruğunda
Salkım saçak dökülür acılar
Yüreğin’de hala ‘’o’’
Yarım kalmış şiirler.
Kanayan bir yaradır,
Ilgıt ılgıt süzülenler…
Ah be can ah! ..
Yaralı yüreğim.
Uzak bir yolcusun icimde
Bir uçurum kenarında gibi,
Zaman yetmiyor.
Her dem içimde bir sızı,
Sızım sızım,mevsim kış
Soğuk ve ayrılık
Ayrılıksa yalnızlık
Anılara sığındım
Şimdi..
Suskun ve caresiz
Sen…
Sen! .
Sen yoksun,
Yoksun yanımda…
Emel Can
|