Ne Çare
Şarkılar dinliyorum eski bir radyodan.
kanımı titreten feryadı figan şarkılar.
küskünüyüm bu yerlerin - mavi akşamlar efkarı ben.
yapışkan bir sis bulutu yer etti gözlerime.
ıslak ve titrek, yerinden sökülürken *******.
içimin ince zar sesinde kayıp düştüm maviliklerden.
dikilen göz uçlarımda seke seke yazdım şiirler.
hangi duraktan geçer mutluluk, sen yoksan eğer?
ilk hangi garda inmeliyim, geçip giden zamana inat.
oysa en kalabalık yolculuğumun tenha köşesinde.
çiğdem bakışlı gözlerimin, bir yol tuzagında.
ve saçlarımda sahte gülüşlerin,
sahte bir rozet gibi takılı kalışını nereden bilirdim.
kızıl hıçkırığımı gizlerken kırgın yüreğimde,
yüzümü mavi dalgalara savursam ne çare?
ışıksız fenerler ve karanlıktı denizler,
ağında çırpınan küçük bir balık gibi.
karaya vurmuş duygularıma ne çare?
gözlerimden ağır ağır düşen damlalar,
bir çiçek solarken ömrümden,
yüreğimin gölgesinde üşüsem - ne çare?
bir fidan kırılıyor mavi bahardan,
oysa ne çok severdim şarkıları.
aşkın kırmızı rengini,
saksıda mor menekşeyi,
şimdi acılar ayaza kesiyor.
aşk kanatır yarayı ne çare?
hüznüm fırtınalı göl diplerinde
ve adımı bile bilmediğim
bir yolcuyum her yere uzak.
pembe umutlar, mavi düşler
ve rengim yok artık.
bağıramadıklarım şiirleşirken,
maviliklere kayıp gitsem ne çare?
yar ne çare? ne çare? ...
Emel Can
|