Hiç Yokluğunu Aramadım Gittiğinde
Hiç yokluğunu aramadım gittiğinde
Bazen bir yüzük oldun hergün parmağıma taktığım
Bazende bir söz oldun hiç dilimden ayırmadığım
Ne yangınlar görmüştüm ben körükle gidilen
Bu sadece ufak bir kıvılcımdı,
Çaktığım kibritimden firar eden
Ben ne yangınlar görmüştüm
Üzerinde dökülecek bir damla su bile olmayan,
Kendi nefesimle söndürdüğüm
Ve öğrenmiştim artık
Yalnızlık halinde nasıl vakit geçirileceğini
Ama olurdu tabi arada kendimle küstüğüm
Yalancı bir bahardı belkide seninle penceremde açan
Zorlama gözyaşlarındı belkide yaz yağmuru diye sokaklarıma yağan
Hiö yokluğunu aramadım gittiğinde
Senden öncede yaşıyordum, şimdi de yaşıyorum
Bulabilir misin hadi söyle fark bunu neresinde?
Birgün sana döneceğim,
Senin bende bıraktığın ''yalancı seni'' sana geri vermek için
Ve o gün senden geri alacağım sende kalan beni,
Yeniden kendimle barışmak için
Hiç yokluğunu aramadım gittiğinde
Zaten sonunun böyle olacağı,
Öpüşürken dudaklarını kaçırmandan belliydi.
Cem İltir
|