Annen
Annelerde bir gün ölür.
Ölmeyecekmişine sarılır.
Sıkı sıkı tutulur.
Sanki tutunca senden kopmayacak gibi...
Bir çoçuk gibi kandırırsın kendini...
Anneler bizi hep çoçuk bildi...
Biz de hiç büyümedik....
O masum çoçuk.
Zaman geçti.
Hala çoçuk
Anlatamazsın.
Söylesende nafile
Anne bak ben büyüdüm.
Sen hala benim küçük Murat`ımsın.
Seni kimselere vermem.
Susulur, susulur.
Küçük gülüşler ve sarılışlar..
Gözler parlar..
Hep sana baktığında;
Saçlarını okşar.
Koynunda saklar.
Kızdığı zamanlarda olur.
Nerden doğurdum der der de....
İçide kendini yer..
Demez olaydım.
O olmasa ben ne yaparım.
Kimi severdim.
Kim bana anne derdi?
Çoçuğuna her bağırışta...
Kanayan yaraya tuz basmak gibi...
Hele bir de yok mu küçük bir fiske...
Sanki kendine vurmuş gibi...
Ama ama yanlış yapmasını istemiyorum...
Benim çoçuğum yanlış yapmaz, yapamaz...
Ben bunları öğretmedim.
Nerden buluyor bu sözleri..
Bu hareketleri...
Çoçuğum, küçüğüm..
Birtanem
Öpüçükler, sarılışlar...
Seni seven annen.....
Murat Akbas
|