[GooD aNd EvıL]

Söyleşelim Gönül Dilinden

Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden,
İnsanların kâlbini bilirsin gözlerinin dilinden,
Bu insanlar selamette iseler senin dilinden,
Dostum sana ne mutlu diyorum, dilimden.


İnsanları eşşek arısı gibi dalamamak gerek,
Katırlar gibi çifteleri de savurmamak gerek,
Eşşek gibi, böylesi inatlara, varmıdır gerek
Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden.


Atın huyu iyidir diyorsun seni sırtından atıyor,
Develer çok kindar bir gün intikamını alıyor,
Filleri sorma kafaları atınca dümdüz ediyor,
Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden.


Lamaya az yaklaşıyorsun, yüzüne tükürüyor,
Maymun sana acaip el, kol hareketi yapıyor,
Ayılar ormanda geziyor insanlara saldırıyor,
Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden.


Yılanlar yerde sürünüyor, sessizce sokuyor,
Sivrisinek çok küçük lakin kanımızı emiyor,
Devekuşlarının nasıl olduğu pek bilinmiyor,
Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden.


Horozlar şu zavallı tavukları rahat koymuyor,
Çuluk öyle kabarıyor, en büyük benim diyor,
Kargalar o acaip sesleriyle feryatlar ediyor,
Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden.


Güvercinlere pek lafım yok, güzeldir vallahi,
Kartallar, şahinler av peşinde gezer, billahi,
Avcıların tüfeği ise her an yanında olur ilahi,
Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden.


Hayvanların meziyeti çok saymakla bitmez,
İnsanda ki huylar hayvanlarla kıyas edilmez,
Ahseni Takvin üzere yaratmış eziyet etmez,
Gel seninle söyleşelim şöyle gönül dilinden....

Yusuf Önder Bahçeci