Hayalimdesin Can Hayatın Bittiği Yerde
(Asuman'a, Yüreğimden Üç Yüz Beşinci Mektubumdur.)
1/:
Ve akşamlara sine sine geliyor özlem...
Hayalime yazıyorum seni hayatın bittiği yerde.
Susuyorum flu şiirlerde,
Suskunluğun damlalarına biniyorum,
Serçe kuşları konuyor obruk boylarına yüzümde,
Gölgeler saklanıyor arzumun simli kıvrımlarına,
Akşamları saçakların acımasızlığına,
Hedefim ve vuruluyorum en zarif zarımdan.
Çiçekler kaçıyor satır aralarından,
Hayalime yazıyorum seni hayatın bittiği yerde.
***
Ve akşamlara sine sine geliyor özlem...
Şu anda oluyor o anda orada olan her şey,
Solgun bir ilk baharın teninden soyuluyor yeşil hayaller,
Gökyüzünde kahırlı bir günbatımına dalıyor bakışlarım,
Hani akar ya bulutlar ufukların ardına,
Serseri ve berduş beyazlıklarla,
Öylece tekerleniyorum Asumanın yurduna.
2/:
Ve akşamlara sine sine geliyor gurbet...
Islıklar çalan bir israfildir şimdi,
Kulak çınlamaları zaman ve mekanın arkasında.
Rüzgarlar kadar sahicidir özlem,
Ve seller kadar gerçeğin ta kendisi sayılır arzu,
Su gözlerimzin en sırlı ve soylu duruşu...
Boynum bükülüyor yabanıl başaklar gibi tarlalarda:
Bu da varmış kaderde...
Hayalime yazıyorum seni hayatın bittiği yerde.
3/:
Bugün yine erken oluyor akşam,
Islak yanaklar ölüyor ay ışığı altında çığlık çığlığa,
Kaldırım taşlarında kalan son izler ne de apansız,
Ve zamansız korkularla kuytulara sıvanıyorlar.
Yerdeki yüzün büyüyor büyüyor,
Kaf dağı ardında kalıyor masalsı gözlerinin.
Uzaklardan gelen konuktur sanırdım oysa,
Olmadık zamanda aklıma düşen sevda anılarımı,
Onlar ki bu hırçın rüzgarların süvarileri imiş,
Ve öylesine doludizgin yürek yarışçıları...
***
Ve akşamlara sine sine geliyor özlem...
Hayallerime yazıyorum seni,
Hayatın bittiği, özlemimin başladığı yerlerde,
Yeşeriyor taze umutlarım çorak varsayımlarımda,
Vahalarımda hurmalar, şimdi sarışın kuluçkalarda.
Mektubuma yazıyorum seni yüreğimin bittiği her yerde.
Ahmet Yozgat
|