Acılı Yürekler İçre Kırmızı
Apostol'la Birinci Sayfa
1/:
Şahım,
Sen oturanda aşkın bengi gözesinde,
Ya da hüznün şiirsel diyarında...
Kirpik gölgelerine tarih düşende yanağından,
Ve devşirende ateş ateş ellerinle,
Efkârın gözündeki sedef yaşları...
Badalları onar onar atlayarak,
Hükmedersin ya saltanat iklimine...
Yürekler içre kırmızı ve sırçadan sarayların,
O an açılır ve hoş geldin kitabın ilk sayfası...
Okur ve gnostik hiçliklere dalarsın.
Esirik küheylanın 'hiçbiryer' kentinde şaha kalkar.
Şah ayağa kalkar.
Yedikule zindanları bağlar karanlığını,
Yüz onuncu deliğinden tunç tokayı zamanın anasına.
Şeşber sol memenin üstüne düşer.
Yay ağlar, kiriş boğar,
Kara Ali bir çentik daha düşer,
Canların kana kestiği acılı skalasına.
Arkasına bakmadan döner geri şah-ı cihan,
Diyar-ı Belh'i terk eder.
***
Bense sürgün edilirim,
En avam yüreğin en ücra köşesine,
Nedense... Dalarım soyluluğun ikilemine...
Yani senin gölgen düşende majestik odalara,
Ne yazık ki işte sürgünüm bu son aşka şahım.
Bedenimi sağır zindanlarda el,
Acar yüreğimi yel alır.
Yani bu köhnemiş meyhanede bana mirzam,
Mermerlere oyduğum alacanlı kahrımı içmek kalır.
Ahmet Yozgat
|