Atın Ölümü Şeytan Suyundan
Apostol'la On Yedinci Sayfanın Dibacesine Ek
1/:
Böyle bir hikayet benimkisi hepi topu:
Bir afgan kozağı dalıyordu bağrına mey evinin. Esrar vurgunu yemişti sanırım. Öylesine sarsaktı. Maveraünnehir'den yana devriliyordu üçgen gözleri. Atmosfer yanık yağ esanslı ve barbardı. Ayak altında yarısı kemrilmiş muharip kemikler yuvarlanıyordu. Sona vurmamış yalvargan bir sevda artığı türkü yakıyordu bilmediğim bir lisanda.
2/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Talas harbinden kalmış bir kılıç kırığı habire doğruyordu önüne geleni ve hala. Ve piramitlerin en firavununun mezarı kazılıyordu kesin. Kazma sesleri kulaklarımızdaydı. Pata da pat! Piramitte inşaat usta başı iken Heredot'a verdiğim röportajın kayıtlı olduğu on dokuz metrelik bir obeliks uzaklara taşınıyordu. Kan ve ter içinde. Can verenler düşüyordu tezgaha. Bense şiire...
3/:
Ardından içmeye ve yazmaya duruyordum yeniden:
İştahlı bir doberman gibi ağzını şapırtadan bir vandal boyuna beni süzüyordu. 'Heredot'ta *********miş! ' diyordum Apostol'a. Vandal'da ondanmış ki beni süzmeyi kesiyordu aniden. Sonra sıyırıyordu çatık kaşlı kılıcını yurdundan. 'şimdi işin yoksa filim çevir.' diye düşünüyordum galiba. Düşüncem beyoğlu'nda yankılanıyordu eko eko.
4/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Apostol 'kaç! ' diyordu nedense. 'erkekliğe kömür mü süreceğim? Vur anasını satıyım.' Apostol beni yerden süpürürken 'Çok içtin bayatlamış kendini lan hergele.' diyordu. 'Bi sürü iş çıkardın başıma şu dar zamanında ortaçağın.' İşte bu yüzdendi üzüntüm. Yoksa bana ne lan Sodom ve Gomora'dan. Ve onların tarih bilgisinin bile üzerinde duran güncel röportajlarından. Bana Nebukadnezar'ın ödü yeterdi sabah kahvaltısı için...
***
Kadehime doldurmadığım bir tek sevdamdı sanırım. Ya da hayali yarim. Ancak... O yoktu henüz meyhane tarihinde...
***
Ve şiirsever ademoğulları...
Artık doldur lan Apostol bir daha!
Bak şiir durdu.
***
'Lan barba ikiletme de doldur,
Şıradan olsun itin ölümü,
Atın ölümü şeytan suyundan...'
Diyordu fakir...
Ardından içmeye ve yazmaya duruyordu.
Ahmet Yozgat
|