Kıyamet Kilisesi Hacıları Ağırlar
Apostol'la Doksan Birinci Buçuk Sayfa Dibacesi
1/:
Kadehime doldurmadığım bir tek sevdamdı sanırım...
Ardından içmeye ve yazmaya durdum.
İlk kutsal yer kendi türküsünce yükseliyordu,
Kıyamet kilisesi hacılarını ağırlıyordu.
Kol geziyordu tenha bir tarih,
Zaman gerdekteydi,
Sarhoşlar da gitmişti meyhaneden zamansız,
İzansız bir kırımın arefesiydi.
Korkuyordum bu ıssızlıktan.
2/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Tarihi isle oluşturuyordu zamanın lordu. Bir anlıktı harp ve sulh. Kırmızı hazların ayıplığını sırlamak arılara kalmıştı nihayeti. Bir Eti beyi için Anadolu yeniden hazırlanıyordu Hattilerce. Gece bir battaniye gibi ölümü bürünmüştü. Korkuyordum bu ıssızlıktan. Uzaktan bir meyhanenin dumanları tütüyordu.
3/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Az sonra oradaydım. Yani Apostol'un izbe mekanındaydım ya. Şişko rum şişe şişeydi. Üstelik zevkten on dört köşeydi. Tarihin bu deminde yalnızca o pürneşeydi. Cöngüm önümdeydi. Yaşadıklarım arkamda. İşim ölüler üzerine sagular yazmak. Ancak giren yoktu henüz ardıç kapıdan. Ne yapabilirdim ki? Çaresiz... İçiyordum dinine yanıyım. Apos dolduruyordu it öldüreni, ben dikiyordum tepeme.
Korkuyordum bu ıssızlıktan.
4/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Apos ve onun *******ini dolduran gençlik anılarının unutulan maryasının efektif tombulluğunu dinliyordum birinci ağızdan. Sonra yine... İçiyordum anasını satıyım. Tepede bir şamdan sarkıyordu ipil ipil. Sarı ve isliydi coğrafyanın her yanı. Ve sinek pisliğine bulanmıştı eski kıtalar. Şamdanda kenevir burması fitiller yanıyordu. İse bulanıyordum ben de. Genzim yanıyordu çıra kokusundan. Boğazım kuruyordu.
Korkuyordum bu ıssızlıktan.
***
Diyordum:
'Lan barba ikiletme de doldur,
Şıradan olsun itin ölümü,
Atın ölümü şeytan suyundan...'
Ardından içmeye ve yazmaya duruyordum.
Korkuyordum bu ıssızlıktan...
Ahmet Yozgat
|