Lavlardır Aşkın Gözyaşları
Apostol'la Yüz Kırk İkinci Sayfanın Kaynakçası
1/:
Ey bismillah şahım,
Seni,
Yani kendimi aranmadayım ya,
Ya Konya’da, ya da diyar-ı Kafkasya’da.
Ayağım plütonik çarık,
Elimdeki asam ise uranyum artığı.
Bekle hele şahım,
Dağların damarında yüzmektir ahım,
Kuantik kulaçlarla anın sonuna doğru,
Apokaliptik hislerin cidarını iştah ile yalayan,
Seçilmez karanlık sislerin bilinmez güzergahında,
Lavlardır aşkın gözyaşları,
Ya da hırçınlığı yarsız gece vakitlerinin.
Beynini zorlayan mağmayı küçümseme mirzam,
Tonlarca kandır yumruk iriliğindeki yüreğin boğuştuğu derya,
Kına kızıllığında guruplarsa, aşkın göklere yansımasıdır,
Doğrusu ya küçümsenmek istemez yanık Kerem,
Tiflis’in üç beş kıratlık kapılarında...
2/:
Ve ey şiir sever aşk sevmez anioğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi herhangi bir tarihte işte:
Ani aniden çöküyordu. Ya da meyhaneye ağır bir hünkar günahı çöküyordu. Döküyordu denize Tamilleri Berhüdar Şah. Fakirler gerçekten yoksullaşıyorlardı daha bir. Cengiz’de bir kibir bir kibir ki sormayın. Hayra yormayın onu Hicaz yolunda da görseniz ey Bağdatlılar. Çünkü Buş’tta bir puşttur der ya avam. Kumaş aynı kumaş... Top da aynı top. Cehennem topu yani. Zalim hünkarların tırnak makası. Can takası mey evinde. Ellerinde şehitlik beratları. Bizim Apostol da bu gün anasının damıydı yani. Hünkar münkar iplediği yoktu deyyusun. Bense bildiğim en iyi sanatı icra ediyordum. Şiir yazıyordum yani içiyordum. Evet içiyordum anasını satıyım.
***
Bir barbaya dönüyordum, bir şiire,
Geğire geğire geliyordu ilhamın atlıları.
'Lan barba ikiletme de doldur,” diyordum.
Keskin şıradan olsun Cengizli itin ölümü
Kaf diyarı atının ölümü şeytan suyundan...'
İlham mı? Dedik ya işte uşaklar,
Gani kardeşinizde –Rabbin vergisi-,
Ha denizde, ha bizde...
Ahmet Yozgat
|