Büyürler Bizim Çocuklar da
L/:
Ağlayarak doğar çocuklar
Saklambaç oynayarak büyürler
Gümüşi gölgeleri düşer
Yanakları üstüne uzun kirpiklerinin
Bakarlar yıldızlar gibi ışıl ışıl
Gökyüzünde maviye ve güneşteki sarıya
Kimsenin görmediğini görürler
Duyarlar hiçbir kulağın duymadığını
Ağlayarak doğarlar çocuklar
Körebe oynayarak büyürler.
2/:
Yağmurlarda kalmış oğlaklar gibi
İlk baharda ıslak doğar çocuklar
Temmuz sıcağında kuruyarak büyürler
Elleri yumucuk ama bereketli
Kocaman bir harman yeri kadar
Ağustosla burun buruna ayakları
Hırsla kavrar çatlayan toprakları
Bir yaramaz güneş yakar onları
Çorak eylül gibi kokar bahtları
Ipıslak doğarlar çocuklar
Büyürler kuruyarak.
3/:
Dünyadan habersiz doğar çocuklar
Yaşamı öğrenerek büyürler
Bilmezler ateşin 'cıs'
Suyun boğucu olduğunu
Her adımda yeniden tanırlar hayatı
Beyinlerinin gizemini keşfederler
Yumuk ellerini, minik ayaklarını
Yani kocaman yüreklerini
Veya içlerinde saklanan kendilerini
Ve her dokunuşta eşyayı tanırlar
Habersiz doğar çocuklar
Öğrenerek büyürler.
4/:
Çevrelerini sevindirerek doğar çocuklar
Büyüklerini üzerek büyürler
Düğünde, bayramda sevinci
Savaşta, ölümde tasayı
Yaşamdaki tüm acıyı öğrenirler
Yorgunluğu her yokuşta
Karanlık geceyi aydınlık gündüz içinde
Geçimde dert denilen şeyi
Kendisine gereken her nesneyi
Heceyi, sözcüğü ve tümceyi
Çevresinde pervane olan herkesi
Sevindirerek doğar çocuklar
Üzerek büyürler.
Ahmet Yozgat
|