İki Boyacı Kardeşin Şiiri
I/:
İki kardeş boyacıyız
Kentin en kenar mahallesinde
Mahallenin en yoksul evinde
Bir ben ağabey olarak
Bir de küçük kardeşim Veli
İkimiz geçindiririz evimizi
Ben boya sandığını taşırım
Kardeşim Veli küçük daha
O taşır ancak teneke oturağı.
II/:
Ayakkabı boyasının hasını
Cilanın en badem yağlısını
Kullanırız yıllardan beri
Müşterinin en iyisini
Ben ayağından tanırım da
Kardeşim Veli küçük daha
O tanıyamaz kim kimdir
Kim para verir, kim inkar eder.
III/:
Ben bazen uzanırım Cebeci'ye
Hatta Yenişehir istasyonuna
Gecekondu semti Mamak'a
Kentin ortasındaki Kızılay'a
Hatta Gençlik Parkına
Kardeşim Veli küçük daha
Ancak takılabilir bizim sokağa.
IIII/:
'Parlamazsa para yok bizde.' diyerek
Geçim teknemiz bir elimizde
Öbür elimizde ise
Boyayıp fırıncının pabuçlarını
Parasız aldığımız yanık ekmek
Kuğulu parka ineriz her pazar
Ekmek teknemiz bir elimizde
Öbür elimizde ise
Boyayıp simitçinin pabuçlarını
Beleşe aldığımız simidin artık gevreği
Bir küçük kardeşim Veli ısırır ucundan
Bir ben onun ağabeyi olarak
Bir küçük kardeşim Veli
Bir de ben azar azar
Kardeşim Veli küçük daha
Yeter ona simidimizin çeyreği.
Ahmet Yozgat
|